Terapia DBT

Terapia Dialektyczno-Behawioralna (DBT) – Historia i Specyfika

Autor tekstu: Przemysław Rosa

Terapia Dialektyczno-Behawioralna (DBT) to forma psychoterapii, która łączy elementy terapii behawioralnej z zasadami dialektyki. Została stworzona w latach 80. XX wieku przez Marshę Linehan, amerykańską psycholog. DBT pierwotnie opracowano z myślą o osobach z zaburzeniem osobowości typu borderline (BPD), ale z czasem zaczęła być stosowana w leczeniu innych problemów, takich jak depresja, lęki, uzależnienia czy trudności w regulacji emocji.

Historia DBT

Marsha Linehan, w trakcie swoich badań i pracy z pacjentami, dostrzegła, że tradycyjne podejścia terapeutyczne nie były wystarczające w pracy z osobami z BPD, które często zmagały się z intensywnymi emocjami i skrajnymi reakcjami. W odpowiedzi na te wyzwania, stworzyła DBT, która łączyła podejście behawioralne z psychologią humanistyczną, zwracając uwagę na akceptację i zrozumienie.

Pierwsze publikacje na temat DBT miały miejsce w latach 1993-1995, kiedy to Linehan i jej zespół opublikowali wyniki badań dotyczących skuteczności tej terapii. Wkrótce potem DBT zyskała uznanie jako jedna z najskuteczniejszych metod leczenia BPD.

Specyfika DBT

DBT składa się z dwóch głównych komponentów: terapii indywidualnej i grupowej. Oto kluczowe elementy tego podejścia:

  1. Akceptacja i zmiana: DBT opiera się na zasadzie, że pacjenci muszą nauczyć się akceptować swoje myśli i emocje, jednocześnie dążąc do wprowadzenia zmian w swoim zachowaniu. To dialektyczne podejście łączy przeciwstawne strategie – akceptację i dążenie do zmiany.
  2. Umiejętności interpersonalne: DBT uczy pacjentów, jak efektywnie komunikować się i nawiązywać relacje z innymi. Uczestnicy uczą się technik, które pomagają im radzić sobie z konfliktami i budować zdrowsze relacje.
  3. Regulacja emocji: Kluczowym celem DBT jest nauka skutecznej regulacji emocji. Pacjenci uczą się identyfikować, akceptować i zarządzać swoimi emocjami, co pozwala im na lepsze radzenie sobie w trudnych sytuacjach.
  4. Techniki mindfulness: DBT wprowadza praktyki mindfulness, które pomagają pacjentom być obecnymi w chwili obecnej i zwiększają ich zdolność do radzenia sobie z trudnymi emocjami i myślami.
  5. Praca z kryzysami: Terapia uwzględnia elementy interwencji kryzysowej, pomagając pacjentom radzić sobie w momentach krytycznych, takich jak myśli samobójcze czy epizody silnego lęku.

Struktura sesji DBT

Sesje DBT różnią się od innych form terapii swoją strukturą i podejściem do pracy z pacjentem. Sesje indywidualne trwają zazwyczaj 50 minut i mają jasno określony cel – omówienie konkretnych problemów, które pacjent napotkał w codziennym życiu. Na początku każdej sesji terapeuta sprawdza, jak pacjent radził sobie od ostatniej wizyty, a następnie wspólnie ustalają tematy do omówienia.

W terapii grupowej, która jest również integralną częścią DBT, sesje trwają zwykle 90 minut i koncentrują się na nauce konkretnych umiejętności. Uczestnicy praktykują nowe techniki w bezpiecznym środowisku, co pozwala na ich lepsze przyswojenie i zastosowanie w życiu codziennym.

Kontakt pomiędzy sesjami

Innym ważnym elementem DBT jest możliwość kontaktu pomiędzy sesjami. Pacjenci mają dostęp do terapeuty w sytuacjach kryzysowych, co pozwala na szybką interwencję i wsparcie. Terapeuci DBT często udostępniają pacjentom swoje numery telefonów lub e-maile, by mogli skontaktować się w nagłych przypadkach. Taka dostępność jest kluczowa, aby pacjenci czuli się bezpiecznie i wiedzieli, że mają wsparcie w trudnych momentach.

Kluczowe osoby dla nurtu DBT

Oprócz Marshy Linehan, która jest główną postacią DBT, wiele innych osób przyczyniło się do rozwoju tego nurtu. Wśród nich znajdują się terapeuci i badacze, tacy jak:

  • Gail G. Steckley – współpracowała z Linehan w badaniach nad skutecznością DBT.
  • Katherine M. Morgan – zajmowała się zastosowaniem DBT w kontekście uzależnień.
  • Randi M. W. P. McMahon – badała DBT w kontekście dzieci i młodzieży.

Zakończenie

DBT to skuteczna i wszechstronna metoda terapii, która może być stosowana w leczeniu różnych zaburzeń emocjonalnych. Jej unikalne połączenie akceptacji i zmiany oraz struktura sesji sprawiają, że jest to podejście wyjątkowe w obszarze psychoterapii. Dzięki swoim osiągnięciom, DBT zyskała uznanie zarówno wśród terapeutów, jak i pacjentów, stając się jedną z najważniejszych metod w nowoczesnej psychoterapii.

Poszukujesz więcej informacji?

Jeśli interesuję Cię tematyka DBT i chcesz poszerzyć swoją wiedzę na ten temat to mogę polecić książkę Marshy Linehan „Terapia dialektyczno-behawioralna (DBT). Trening umiejętności. Podręcznik terapeuty”.